اخر اي پرده نشين فاطمه.......................... تو برس بر داد دين فاطمه

بي تو منکر ها همه معروف شد ..........کينه توزي با ولي مکشوف شد

بي تو دلهامان به جان امد بيا.................... کاردها بر استخوان امد بيا

قصه اي پرسوز تاب و التهاب.............. قصه اي تلخ و سراسر اظطراب

قصه اي پرسوز تاب و التهاب.............. قصه اي تلخ و سراسر اظطراب

قصه شهري که غرق درد بود.................. اتش شهوت درونش سرد بود

شهر ما شب هاي خيبر ياد داشت............. رمز يا زهرا وحيدر ياد داشت

شهر ما همت درونه سينه داشت........... با شهادت انس از ديرينه داشت

شهر ما روح خدا در دست داشت...... صد هزاران عاشق سرمست داشت

حال راز ها در شهر قصه چپ شد.......... .... پوشش خاکي لباس رپ شده

پس چه شد ياد پرستوهاي جنگ؟................ ياد جبه ياد ان خونين تفنگ

اي بسيجي کو صفاي جبهه ها ؟................. کفر نگويم کو خداي جبهه ها ؟

اي جماعت ناله ام را بشنويد..................... درد چندين ساله ام را بشنويد

اي شما ان سوي اتش رفتگان................... اي شما اغئش ليلا خفته گان

بنگريد اين لکه هاي ننگ را.................... فتنه هاي شهر بعد از جنگ را

عدهاي با نامتان نان مي خورن............. اي شهيدان خو نتان را مي خورن

جنگ رفت و شهر ما تاريک شد.................. راه وصل عاشقان باريک شد

شما رفته مردم ريايي شدند.......................... و بر خي دگر شيميايي شدند

هماناني که يادي زبن مي کنن....................... فضا را پر از ادکلن مي کنن

به يک چک رشوه خور ميشوند.................. به يک حکم مسئول کل ميشوند

هماناني که در بي حجابي تکند........................ سزاوار يک قبضه نارنجکند

به سنگ تحاجم محک مي شوند..................... و مثل عروسک بزک ميشوند

از اينها بپرسد که مهارن کجاست....... شلمچه حلبچه فاو و مريوان کجاست؟

از اينها بپرسيد همت کيست ؟................ از اي ن ها بپرسيد باکري که بود ؟

اين از اين ها بپرسيد که بابايي که بود...... رجايي حسنپور اللهياري که بود ؟

کسي فکر گلهاي اين باغ نيست................ کسي مثل ان روزهاي داغ نيست

همه ناگهان عافيت خو شدند................. و يک شب از اين ر به ان رو شدند

کسي بر شهيدان سلامي نگفت......................... رضاي خدا را کلامي نگفت